Devlet

M.Ö. 427-347 yılları arasında yaşamış olan Eflatun düşlediği en iyi devleti, Sokretes'le birlikte, bu kitapta anlatır. Devlet'te düşüncenin çatışmasına tanık oluruz: 1) İnsnlar doğuştan iyi ve eşittirler; toplumun kötü düzeni onları bozuyor, güçlüler güçsüzleri eziyor. Kanunlar güçlülerin elinde güçsüzlere karşı silah oluyor. 2) İnsanlar doğuştan ne iyi ne de eşittirler. Yalnızca güçlü ve güçsüzler ardır. Güçlünün güçsüzü yönetmesi, doğa gereğidir ve doğrudur. insan haklı olmaya değil, güçlü olmaya bakmalıdır. Buradan yola çıkarak Devlet'in, bugün "İnsani değerler" başaldığında ele aldığımız birikimin kaynaklarından biri olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Hıristiyanlık ve Müslümanlıktan önce, Doğu'da ve Batı'da -kutsal değilse bile- en önemli kitap Devlet'ti. Bugüne kadar ortaya atılmış bütün devlet kurumlarının, bütün toplum düzenlerinin Devlet'te ipuçları, hatta kaynakları bulunur. Rönesans'tan bu yana politika alanında ne düşünülmüş, Devlet'te çekirdek olarak vardır. Özetle Devlet, insanlığın ilkelrine işlemiş bir yapıttır.