Ada, Her Yalnızlık Gıbı

Önce götüreceğim eşyayı hazırlayacaksın. Gelip geçici bir gezi değil bu. Bütün günler düşündün, neleri alıp neleri bırakacaksın. Burada, bu kentte yaşanacak günler daha... aylar yıllar daha. Olmadığını biliyorsun. Severdin bu kenti. Artık tanımadığın kent, yabancı, yapış yapış. Kimseye haber vermene gerek yok. Kimse telaşa düşmeyecek. Bir yersiz yurtsuz gibi gitmelisin. Ama birkaç parça bir şeyle. Günün birinde ezberinden çıkabilecek dizelerle, anıları da silinecek aşklarla, ölülerinle, hortlaklarınla. Bütün kırık her şeyle. Doya doya. Gerçek hayattan izdüşümlerle örülü... Şiirini yalnızca acıda bulabilen bir anlatı... Selim İleri'nin has okurları için! Bir romandan daha 'roman'... Bir hayattan daha 'hayat'...