Atpirin

Otogar Lokantası
Hayatım boyunca bekledim seni
Otogar lokantasında
Sanki tanrıyla anlaşmalı bu bekletişlerin
Kurudukça yaklaşıyorsun
Mutlu oldukça yavaşlıyorsun
Ölümü düşünür oldum
Senin rötar yaptığın saatlerde
Belki de gelmeyişlerin sürükledi
Uçurumun kenarına beni
Geceleyin baktım uçuruma
Uçurum beni göremesin diye
Kuşlardan kaçtım
Beni kafesin birine tıkamasınlar diye
Alıştım ben kurumaya
Fakat alışamadım bir türlü yaşamaya