Başkuş

hece bağlarıyla bağlandık ... ne hoş aslında ...
diyene
sadece Ona,

dese de Tevhide Şebnem Sönmez, Başkuşta şiirleriyle ondan çıkıp herkese varıyor. Dünle bugünün içinden geçerek aşkı, özlemi, erotizmi, sevgiyi işlerken, gökyüzünün bölünmez bütünlüğünü bozan, Simurgu tahtından edip başa geçen kuşların zalimliğini de imliyor. Şiirin gönlüne Rengin Sönmezin baş aşağı çizgileri eşlik ediyor. Başkuş, mitolojiye, insana ve onun en eski tarihi olan aşka da uzanırken, yaşamın birincil düşmanı olan iktidara da başkaldırıyor. Ne eski ne de yeni bu şiir. Derdi hikâyesinde saklı. Derisi yüzülmüş isyan, riyasız rüyalar ve kırıldığından olsa gerek ağlayan dizelerle bir şehrin/ülkenin insanlarında boy veriyor