Bir Elveda Bin Ölüm

İçimdeki karmaşadan kaçardı uykularım,
Açardı göz kapaklarımı sensizlik,
Sabahı sabırla bekleyen,
Sokak lambası aydınlığında yalnızlığım,
Uykusuz her gecem gibi;
Bin defa daha uykusuz kalırdım...
Bir yılanın zehriydi gidişin
Yavaş yavaş tükeniyordu gücüm,
Çoktan felç olmuştu yaşama sevincim.
Sen yokken ben;
Bin defa daha ölürdüm...