Bir Hayata Dokunursan _{Gökyüzü Hala Mavi II}

Bir Hayata Dokunursan'da yazar, yargılananın sesinden öte artık kendisidir:

"Varsa eğer, sığındığım bir parça adaletti. O da bugün, bu mahkeme salonunda öldü."

"Yazar adaletsizlikle karşı karşıya geldiğinde kelimelerine akort çeker, geride kulaklarımızda bir uğultu ve yüreğimizde bir sendeleme bırakarak başka hayatlara uzanır.

Alman sanat eleştirmeni Hermann Bahrr 'İnsan bir kez kendisiyle dünyanın geri kalanı arasında ayrım yapabileceği bir sınıra vardığında, ben ve sen diyebildiğinde, dışı içten ayırabildiğinde, dünyadan kendisine ya da kendisinden dünyaya göçmekten başka bir seçeneği kalmaz.'der. Abbas Karakuş'un kitabı tam da bu ayrımsamanın farkına varmış bir insanın dünyadan kendisine göçerek kaleme aldığı yazılardır.

Goethe gibi söylersek bedenin gözü ruhun gözüyle çatışmaya girer ve kişi ancak bu çatışan güçler üzerine verdiği kararla gerçek sanatçı olur. Abbas Karakuş'u ruhun gözüyle okuduğumuzda yazarın yoksulluğa, demokrasiye, aşka, ayrılığa ve bilumum insana ait kavrama nasıl da duyarsız kalmadığı ve panik halinde olan ruhların çığlığını işlediği görülür."
- Kamuran Akyüz, Radikal kitap

"Gökyüzü Hâlâ Mavi'de aşklara ve yalnızlıklara ayarlı yüreklerin iç sızılarını, çekilen acıların nasıl birer mücadele azmine dönüştüğünü okuyacaksınız. Firesiz bir dil, usta işi kurgular, incelikler ve kaçınılmaz olarak kırılmalar..." - Aydoğan Yavaşlı, Ege Telgraf