Bir İdam Mahkumunun Son Günü

Hugo, aydınlanmacı hümanizmin geleneginde, suç ile ceza iliskisinin
insansız bir mıntıkada tartısılmasının anlamsızlıgına isaret eder gibidir.
Onun kisisi, hayat ile ölüm arasındaki dar sınır çizgisinin üzerinde,
geri dönülmez bir noktada durmaktadır. Önünde bütün yolların sonu
vardır: Infaz. Ve bu infazdan kurtulmanın tek ihtimali vardır: Toplum
vicdanından ya da yargıçlardan umabilecegi merhamet.
Bir Idam Mahkûmunun Son Günü: Bir toplum, yasatıcı oldugu kadar
öldürücü de olabilir