Bir Kadın Masalı

Karaboncuk gibi tek tek
Her harfi eğri büğrü
Koşarken ona dizlerin kanıyor hep

Karanlığa konuştuğunu anlarsın
Kırıntılardan bulamazsın kendine dönen yolu

Yenilip yediden sev
Aşk yaratılabilir bin defa
Acı tek.

Yaşıyorsan kırılacak dalın olduğu için
Öleceğin daha çok ölüm...

Cehennemi uçarken yanmıştı kanatların
Bekle! Yeniden yeleklerin çıksın

Yaşamak alışmaktır biraz da ama sen yine de utan

Söyle, karanlığından güneşini çekmesin!

Geldik işte ya neyse...
Dirençli bir gizem taşısın ama kalmak
Güzel bir cümleye nokta koyar gibi ölmelisin.