Bir Şişe Gözyaşı

Yücel Parlayan, kırk beş yaşlarında, kısa boylu, sarı saçlı, çakır gözlü, yumuşak başlı biriydi. Birgün belediye başkanlığı seçimlerine katıldı. Halk onu çok seviyordu ve seçildi. İyi bir insandı ama, herkes hata yapar. Trafiği rahatlatmak için kentin simgesi olmuş palmiye ağaçlarını kestirmeye kalkınca kendisin seçen halkı karşısında buldu. Ama inatçıydı başkan. Nuh diyor, peygamber demiyordu. Ta ki, karşısına küçük bir kız, Burcu çıkana kadar. Dinçer Sezgin, kentlerimizin giderek betonlaşmasına karşı bir direnişin ve duyarlılığın öyküsünü yazmış.