Bozkırdaki Bahçe

kanaat kitabıydı toprağı yalaması kindar yılanların
bıldır yemişler sofra beziydi ya bu emzikli sene
çağlardı kımıl kımıl beşiklerde şefkat pınarı bağrın
beton yuvalarda ciğerleri çatlayan çocuğa süt anne

sürüsüne bereket cesaret emzirdiğin canlar
dadandıkça zamanın dişlek kurdu ağa düştü
avluda sıradağ dizisi gibi körpe kuzuların
elma kurusu kokulu koynundan bir dağa düştü

göğe doğru bak kapıkıran Çarşıcuma ayazlarında
harman yeri yorgan düşlerini sımsıkı sarın
unutmanın kadim kükreyişi enseni tırnaklayacak
ismi kazılmışsa çam gövdelerine bir ulu çınarın