Büyülü Fener

Kayıpsınızdır. Açık denizlerin sisli karanlığında pusulasız, bir ışığa, bir sese hasret, gezinir durursunuz; yalnız...umarsız...Kalabalığın ortasında bir başınasınızdır. Sonra birden, bir gong sesi yırtar karanlığı...Uzak bir fenerin ışığı aydınlanır önünüz sıra...Gözbebeklerinizi o ışığı kitler, gözkapaklarınızı kırpmadan ışığın çağrısına koşarsınız.Sisler dağılmaya başlar yavaş yavaş...Neşeli pervane böcekleri gibi ışığına yöneldiğiniz büyülü fener, rengârenk vaatlerle sizi kendine çeker.O an ne yalnızlığınız kalır ne kayıplığınız...Artık, düşler dünyasının geniş ailesine mensupsunuzdur.Sonra birden fenerin ışığı söner. Gerisi yeniden karanlık... yalnızlık...