Çanakkale _{Her Şey Yanıp Gül Oldu...}

Çanakkale, bu ülke insanları için bir dönüm noktasıdır. Öyle bir savaştır ki Çanakkale, ona dokunduğu zaman ressamın fırçası, şairin kelimeleri, bestekârın nağmeleri kan kırmızıya dönüşür. Gül bülbül´ün göğsünden akan kanın çiçeğidir, Çanakkale ise her şeyin yanıp kül olduğu bir büyük destan. Bu destanı bir de, bütünüyle Çanakkale'ye adanmış bu kitaptan okuyun. Bir mahşerin ortasında bir çukura düşen Gelibolu'ya âşık boynu bükük bir kelebeğin içinde bile "Ah Vatan!" sızısını hissedeceksiniz. Çanakkale şimdi bir sevdalı Türkiye dir Ey hoyrat bir kavgada yar kapısı bulanlar Ey hayal cümbüşünü karanlıktan alanlar Ey bahriyeli umut, piyadeler buyruğu Ey zehirli sularda nergis arayan kuğu Bedbaht emek, baykuşa yuva kuran sermaye Kime verildiğinden habersiz dertli paye Ey mana evreninde boynuma ilmek olan Ey gayesi tepinmek, tıkınmak, gülmek olan Ey ibrişim tutkular zindanına girenler Ey düşmana en mahrem sırlarını verenler Bu destanın bayrağı gönderinden iner mi Çanakkale kutlu bir meşaledir; söner mi Sönmeyecek; karanlık bilmese de, niyedir Bu eflâtun sessizlik güller mahzun diyedir Dünyayı yenenlerin yenildiği, o eşsiz Çanakkale şimdi bir sevdalı Türkiye dir