Cuma Suresi Mana ve Tefsiri _{B. Boy}

Cuma sûresi Medine-i Münevverede Hicretin birinci yılında nazil olmuştur. 11 âyeti kerime, 48 kelimelik iki bölümden mütalâa edilen bir sûreyi şerifedir. Cuma sûresi denilmesine sebep bu Sûreyi Şerifenin 9 uncu âyeti kerimesinde (YÂ EYYÜHELLEZİYNE ÂMENÛ ÎZÂ NUDİYE LİSSALÂTİ MÎN YEVMİL CUMUATÎ) Ey müminler!... Cuma namazı için davet olunduğunuz zaman, Allahın zikrine koşunuz. Buyurmasıyla bu Sûreyi Şeriîeye Cuma Sûresi denilmiştir. Cuma günü, müminlerin mescide, camiye cem olundukları, yâni toplandıkları için bu yüce güne «Seyyidil Eyyam» yâni «Günlerin Efendisi» denilmiştir. Kıyamet bu gün kopar. İnsanlar, lıaşrada bu gün toplandığından Cuma günü toplantı mahallii insanların toplantı günü olarak bildirilir. Bundan dolayı bu gün diğer günlerden daha faziletli olduğundan bütün dinlerde bu günü aramışlardır. Kendilerine bu günü haftanın başı olarak addetmişlerdir. Hıristiyanlar bu günü Fransızca «Dimanj» Pazar gününe Allah günü demişler o zaman çanlarla bu toplantıya davet edilmişlerdir.