Esir Sultan

Şehzade, dört şövalyeyi bir padişah vakarıyla kabul ederek tekliflerini dinledikten sonra; 'bırakıp size misafir geliyorum. Dindaşlarımın bedduaları şimdiden kulaklarımda çınlıyor. Bana bu acıları ancak sizin nezaketiniz unutturacaktır. Umarım ki Güleryüz ve tatlı dille mahsun gönlümü şadedersiniz. Ahdinizde vefa gösterip beni incitmezsiniz.'

Şövalyeler boyunlarındaki altın haçları öperek yemin ettiler. Şehzadenin 'pek aziz' bir misafir olarak kendilerine şeref vereceklerini söylediler.