Eski Fuhuş Hayatı Fuhş-i Atik

İşte güzel, çirkin, neşeli, hatır kıran, ruh okşayıcı, evler yıkıcı, sevimli, hayat düşmanı velhâsıl her görüşe göre yine azminden feragat etmeyen ´fuhuş´ buradan başlıyor! ... Ben ne bilirdim ki fuhuş bir kilit, mey onun anahtarı imiş' ...Bu, sofuluktan azma bir genç felsefesi, henüz acemi bir hayatın ilk üzüntüleriydi! Koklaşıp oynaştıkça, muhabbet diliyle konuşmaya da başlamıştım. Fakat olgunluk derecesine varmak için daha seneler istiyordu. ...Gün olurdu ki ´can ve canan´ bir tramvayda, bir vapurda, bir derede, bir sazda ters istikametlerde, karşılıklı vaziyetlerde bulunur, birbirlerinin eline dokunmak söyle dursun, seslerini bile işitmezlerdi... ...Bir çatı altında toplanmış kabadayı takımının mekânı olan bu fuhuş evi, pis duvarları ile beraber çökmüştü. Fakat bu darbe, bir çirkefe alılmış tas gibi, bütün pislikleri etrafa serpti...