Galatı Aşk

Karavin, kadın-erkek, dün-bugün, masal-gerçek, Doğu-Batı ayrımlarını yapmaya mecbur olmadığımızı hatırlatıyor Galatı Aşkta. Postmodern zamanların bizi alıştırdığı, görüntülerin hakikatlerden daha sahici oldukları yanılsamasını yıkıyor. Biçim deneyleriyle sivri dilli eleştirel bir söylemi birleştiriyor romanında. Galatı Aşk, yeraltı edebiyatına göz kırpan, bir hırsızlık hikayesi. Hırsızlığa karışan Gordostol Mahallesi sakinlerinin herbirinin kendi hikayesi, mekanların, kişilerin, şehirlerin hatta medeniyetlerin tarihiyle iç içe anlatılıyor. Bu iç içe geçme hali, yazarın zaman kavramıyla kurduğu oyunun bir parçası. Doğu ile Batının, erkek ile kadının, suçlu ile suçsuzun birbirinden ayrılamayacağını, dünden bugüne geçerken dilin kaybettiği değerlerin itibarını iade ederek anlatıyor. Galatı Aşk, pekçok postmodern yapıt gibi, kendi postmodernizmi ile hesaplaşan bir roman. Gerek kendi içinde, gerek başka yapıtlarla içinde bulunduğu göze çarpan metinlerarasılık, dile yaklaşımındaki pastiş, biçim ve anlatım unsurlarındaki görsellik, Galatı Aşkın bir Karavin okuyucusu yaratacağının sinyallerini veriyor. Galatı Aşkın sunduğu okuma deneyimi, masalların, halk hikayelerinin, Ece Ayhanın, Latife Tekinin, Virginia Woolfun, Ahmet Hamdi Tanpınarın, Kafkanın, meddah hikayelerinin izlerini taşıyor. Çağdaş Türk romanıyla meselesi olan yazar, eleştirel yaklaşımıyla ve göndermeleriyle eserler arasında daha fazla iletişim ihtiyacına eğiliyor.