Gerçekle Büyümek Düşlerle Yürümek

Gittiğimi fark etmesinler diye yavaşça çektim kapıyı. Otobüs durağına yürüdüm, nereye gideceğimi bilmiyordum. İstiyordum ki benim için kaygılansınlar. Nerede olduğumu bilmesinler. Özellikle babam, en çok babam üzülsün istiyorum. Pişman olsun. Bir daha sana bağırmayacağım oğlum, desin. Seni gerçekten seviyorum, desin. Tamam, git, oyuncu ol; artık sana hiç karışmayacağım, desin...der mi' (Arka Kapak)