Hayat, Sus Dedi Birden…

Bir kısa gülüş, bir sıcak merhaba idi konuşmak, Hayat; sus diyordu yeri gelince, ama ben konuşmaya devam ediyordum... Ben konuşuyordum... Siz susuyordunuz... Sonra bir koku yayıldı bahçeye... "Ne kokusu bu'" dedim. Dediler "Bu koku yasemin kokusudur..." Elli yıl sonra anladım ki "saat-i semenfam" buymuş; yaseminlerin kokularını saldığı saat. Doğanın da saatleri varmış, öğrendim. Konuştum, hayatım boyunca ve bir saat-i semenfam da hayat, sus dedi birden... Sustum...