^{Masallar, Meseller, Menkıbeler, Efsaneler} Heybe

Bir tarafta bulup bulup kaybeden, Öte yanda hep kazanan haybeden... Mesel diye, masal diye söylenir, Gerçeklere misal diye söylenir... Kimisine ibret olur kıssalar, Kimi tınmaz ensesine bassalar... Derununda neler saklar haneler? Gönüllerin gözüdür divaneler... O gözlerden bakmasını bil yeter, O mecrada akmasını bil yeter... Kafdağı'dır aklın durduğu sınır, Hayalin mantığı vurduğu sınır... Hayat masal; her hitapta sen varsın, Oku ey dost; bu kitapta sen varsın... Söyle nesin ruh gidince hey beden? Gel sen de nasibin al bu heybeden... "Heybe"nin hamulesi; can özü, gönül sesi, Taşınsın çağdan çağa sevgilerin heybesi...