Hızlandıkça Azalıyorum

Stok Kodu:
9786058663527
Boyut:
135-205
Sayfa Sayısı:
136
Baskı:
2
Basım Tarihi:
2013-12
Çeviren:
Deniz Canefe
Kapak Türü:
Karton
Kağıt Türü:
2.Hamur
Dili:
Türkçe
%20 indirimli
4.44
3.56
9786058663527
554103
Hızlandıkça Azalıyorum
Hızlandıkça Azalıyorum
3.555
"Yeryüzünde yaşadığın her mutlu an kederle ödenmek zorundadır."

Son yıllarda Norveç'in çıkardığı en güçlü yazarlardan Kjersti Skomsvold, şiirsel ve dokunaklı romanıyla Türkçede.

Mathea'nın yaşam ve ölüm, yaşlılık ve yalnızlık hakkında inceliklerle örülü zarif hikâyesi... Derinlikli bir melankoli, farklı bir mizah, küçük kelimeler, kısa cümleler, ufak paragraflar ve büyük bir yetenek...

Norveç'te yayımlandığı yıl Tarjei Vesaas Ödülü'ne layık görülen Hızlandıkça Azalıyorum'u, Deniz Canefe Norveççe aslından çevirdi.

"Hava raporu bitiyor, meteorolog bana iyi akşamlar diyor, teşekkür ediyorum, salatalığımı çiğnemeyi sürdürürken ısırık izlerini düşünüyorum. Böyle yapıyorum çünkü Descartes "Düşünüyorum, öyleyse varım," demişti. Ama sonra korku içerisinde ön dişlerimden birinin ağzımda kaybolduğunu fark ediyorum, geceleyin de bir ben kaybolmuştu, uyandığımda çarşafın üzerinde duruyordu, giderek azalıyorum. Bunun sonu nereye varacak? Dışarıda insanların işten eve döndüklerini duyuyorum. Yemekte ne olduğunu merak ediyorlar, bense burada yatıyorum, bütün bunlar bana okuduğum bir kitabı anımsatıyor."
"Yeryüzünde yaşadığın her mutlu an kederle ödenmek zorundadır."

Son yıllarda Norveç'in çıkardığı en güçlü yazarlardan Kjersti Skomsvold, şiirsel ve dokunaklı romanıyla Türkçede.

Mathea'nın yaşam ve ölüm, yaşlılık ve yalnızlık hakkında inceliklerle örülü zarif hikâyesi... Derinlikli bir melankoli, farklı bir mizah, küçük kelimeler, kısa cümleler, ufak paragraflar ve büyük bir yetenek...

Norveç'te yayımlandığı yıl Tarjei Vesaas Ödülü'ne layık görülen Hızlandıkça Azalıyorum'u, Deniz Canefe Norveççe aslından çevirdi.

"Hava raporu bitiyor, meteorolog bana iyi akşamlar diyor, teşekkür ediyorum, salatalığımı çiğnemeyi sürdürürken ısırık izlerini düşünüyorum. Böyle yapıyorum çünkü Descartes "Düşünüyorum, öyleyse varım," demişti. Ama sonra korku içerisinde ön dişlerimden birinin ağzımda kaybolduğunu fark ediyorum, geceleyin de bir ben kaybolmuştu, uyandığımda çarşafın üzerinde duruyordu, giderek azalıyorum. Bunun sonu nereye varacak? Dışarıda insanların işten eve döndüklerini duyuyorum. Yemekte ne olduğunu merak ediyorlar, bense burada yatıyorum, bütün bunlar bana okuduğum bir kitabı anımsatıyor."
Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.
Kapat