Hüzün Senfonisi

Merhaba yüzümdeki korku tabakası apansız öksüz kaldığım o gece yarısı merhaba özlemim, nefretim öfkem uğruna nadasa bıraktığım delikanlı gövdem isyan olup kalemimden dökülen imgeler bak görüyorsunuz işte, nasılda çaresiz kalıyor şairler üflersem gecenin suratına, akara şehrin ayyaş dudaklarından kimsesizliğim ve volta sesleri yankılanır inzivaya çekilmiş parmak izlerimin dokunsam zamanın gırtlağına, zaman donar kalır, zaman en dibine çöker kadehimin.