İsmailağa Sokağı _{ve Sevda Çiçeği}

' Yere düşüp yuvarlanarak ona doğru gelen yüzük ayaklarının ucunda durmuştu. Bunca çaresizlik içinde masum bir şekilde yerde yatıyor. Ay ışıkları altında ışıl ışıl parlıyordu; Venüs yıldızı gibi.. Ömer silkindi çardaktan çıkıp kısa ve sık adımlarla koşarak evlerinin kapısına varmış olan genç kıza doğru uzattı ellerini. Havra, dur, dur, dur biraz diye bağırdı.''