Kaygusuz Abdal

Kaygusuz Abdal; XIV. yüzyılın ilk yarısında yaşayan Alaiye Sancak Beyi, Hüsameddin Beyin oğludur. An'anaye göre kendisi, on sekiz yaşında Elmalı'da Abdal Musa'ya intisap eder, ona kırk yıl hizmetten sonra 'İcazet' de alıp, gönlü cuşa gelerek 'gönlünden' konuşmaya başlamıştır. Daha sonra kırk dervişi ile beraber hacca gider. Döndükten sonra da Anadolu ve Rumeli'de birçok yerleri dolaşır ve Elmalı'da 1444'de vefat edip, şeyhinin yanında ebedi istirahatgahında yatmaktadır. Kaygusuz, Yunus'un da muakkibi olarak, bir ömür boyu 'manzum ve mensur karşımı' olmak üzere on yedi eser yazar. Onun bu eserlerindeki beyit sayısı da takriben yirmi iki bin civarındadır. Kendisinin, bir oğlu olması hasebiyle de, döneminin bütün bilim dallarında eğitim öğretim gördüğü bilinmektedir.