Kayıp Eylül

Gün Geceden Kopar Usul Usul
Gelişlerin Gidişlerinden Suskun
Yokluğunun Eseridir Bu Duruşum
Ben Senin Sözlerinde Susmuş
Gözlerinde Kaybolmuşum
Eski Bir İstanbul'um Şimdi Siyah Beyaz
Kıyılarına Vurur Dalga Sesim Avaz avaz
Adımı Büyük Harflerle Kalbinin Ortasına Yaz
Sanma ki Sensiz Günlük Güneşlik İstanbul
Gezdiğimiz Dolaştığımız Her yer Soğuk Ayaz
Hiç Özlemedin mi yanmadı mı Yüreğin
Şimdi Yıkık Virane Bir Şehir Sensizliğim
Yere Düşen Kuru Yapraklar Misali Düştü Düşecek Bedenim
Gün Geceden Kopar Usul Usul
Ve Ben Yine Yokluğunun En Kafiyeli Yalnızlığında Yok Olurum