Kent Masalları

Emeklemeye başladığımda her zaman aynı noktaya gidermişim. Kitaplarla dolu küçük odaya. Burası hücre gibi bir yermiş. Yere bakılır bırakılmaz çabuk çabuk oraya girer: köşeye sinip ulaşabildiğim ne kadar kitap varsa hepsini bir bir yırtarmışım. Bir çok kıymetli kitabını bu vahşi kıyımda kaybeden babam hala vicdan azabı çektiğini söyler. (Arka Kapak´tan)