Keyif Verici Maddeler _{Hakan & Utku}

Sabahın köründe Sezen aradı (Hangi Sezen demiyorsunuz değil mi') "Sabahtan beri gülmekten boğuluyorum." dedi. "Daha fazla dayanamadım, aradım." Pazar sabahı benim köşede yayınlanan "Apo´ya ne ceza verelim'" başlıklı Pazar Keyfi´nden söz ediyor. Altındaki imzaya dikkat etmemiş. Ben yazdım sanıyıor. "Hayır ben yazmadım. Benim çocuklarım yazdı" dedim. "Sende zerre akıl yok. Kendine rakip yetiştiren bir ben vardım sanıyordum. Benden de mi ders almıyorsun'" dedi. Bir kahkaha daha attı. Maçta Erol Aksoy yolumu kesti. Show TV patronu. "Apo´ya ne ceza verelim harikaydı" dedi. Daha başkaları da... Geçen hafta da telefonlarım durmamıştı. Sevgililer Günü mesajlarına dakikalarca gülmüşler, Hakan ile Utku´nun... "Okunmak mesele değil. İnsanın vakti varsa heşeyi okuyabilir. Mesele konuşturmak" derim genç meslektaşlarıma hep, "Yaptığınız konuşuluyorsa başarılısınız demektir. " Yıllar önce bana Bursa´dan gelen bir zarfın içinden "Duvar Yazıları" ile çıkan Hakan ile Utku, Hıncal´ın Yeri´nde önce "Bizim Duvar" diye bir tezgah açtılar. Tuttu... Sonra pazar günleri uzun yazmaya başladılar. O da tuttu işte. İster misiniz, postu sersinler ve bizi emekli etsinler! Müthiş iki mizah yazarına yol açmış olmanın keyfini gelin bana sorun. Teşekkürler çocuklar!...