Kırık Kalpler Galerisi

Beş yuzun uzerinde kısa öyku yazdım.
Zaman zaman öykulerin "çok karamsar olduğu" yönunde eleştiriler alırım. Doğrudur.
Çunku bendeniz, hayat boyu, kahkaha atanlardan çok gözyaşı dökenlere yakın hissettim kendimi.
Bu yakınlığım kitap isimlerine de yansıdı. "Gol olmasa da hareket guzeldi"de de, "Sıra bana geldiğinde bilet bitmişti"de de bir hayal kırıklığı var.
"Sana gözyaşı vadediyorum" da "Gulenlerin ağlayanlara borcu var" da aynı tercih.
Neden?
Şundan:
Kur'anı kerim (Tevbe Suresi 82. ayet): Az gulsunler, çok ağlasınlar!
Peygamber Efendimiz: Sizin bildiklerinizi hayvanlar bilselerdi, yemek için et bulamazdınız!
İmam- ı Azam: Ömrumde bir defa guldum, ona da pişmanım.
Elli öykunun bulunduğu "Kırık kalpler galerisi"nde de huzun bol...
Neticede ucunda ölümün beklediği bir yolculuk çok da şamata edilecek bir seyahat değil!