Köprünün Ortasında

... Son denen zaman diliminin şimdi çok yakınlarda durup beklerken, noktalanmak üzere olan bu hikayenin son sözünü ben söylemeyeceğim ama son hareketi bana ait olacak. Bir hikayeyi öbürlerinden ayıran ve önemli kılan şey onun sonu olduğuna göre, bu son hiçir sona benzememeli. Bu öyküyü burada yazmaya devam etmek beni çok acıtıyor. Bu yüzden son cümleleri olabildiğince çabuk yazıp kurtulmalıyım. Zşra yazarken herşeyi hatırlıyor ve bir daha yaşıyorum, bu da acı veriyor. Sonra herşey bitecek. Köprünün ortasında mıhlanıp kalmış hissederken orada, geçmişle geleceğin tam orta yerinde, son noktayı koymak... (Arka kapak yazısı)