Küllerimi Sana Bıraktım

akin ve sessizdi Arapgir'in sokakları, daha öncekinden daha az insan vardı Arapgir'in çarşısında. Anayol üstünde, tanıdığı bir hayli insan olmasına rağmen, o yine de sağa sola uğramadan doğruca Varujan Emmi'nin dükkanına gitti. Heyecanlı ve sevinçliydi; ekmeğini yediği, yardımını gördüğü bir velinimetiyle buluşacaktı birazdan. Baba şefkati gördüğü bir dostuyla kucaklaşacak, sohbet edecek, dertleşekti... Varujan Emmi de sevinecekti Seyit Ali'yi karşısında gördüğüne!..