Küskünüm Yağmurlara

Nereden bilebilirdi, sefil yaşantıya ipotek ettiği evin bir gün sarsıntıda çatlayabileceğini?.. Yavrusunu enkazda arayacağını... Yavrularının saçlarını okşarken, yüreğinin böylesine yangınlarda yanacağını? Yağmur şiddetini giderek artırıyordu. Çadırda insanlar birbirine sıkı, sımsıkı sarılıyordu şimdi, herşeye rağmen ayakta kalabilmek için. Çadırların dip kısmına döktükleri kumlar akıp giden sulara karışıyor, tabanlarda kuru yer kalmıyordu. ... Evler bir tarafta yapayalnızdı. İnsanlar bir başka sefildi bu kış. Kendi daha sefildi... Yağmurun altında o soğuk mezarda yatan yavrusunu düşündükçe, içeri girmek istemedi.