Nergiza Li Deftere Bişkivi

piçûkê bira me ez, gula civata, hebim çi ye nebim çi
diçim wê xewna dûr a çîroka te lê ji bîr bûye
barê min piştek bîranîn
dimeşim li jor min dengê betonan
dikan û mixazeyên ku tengasiyê belav dikin
li tenişta min siya hesinî ya aciziya şûm
pêjna erdhejan tê ji gavên min
ez gihîştim qonaxa dawiyê lê nebû
hebûn nehejiya û nehedimî mirin
li kû deynim vî barî
bavêjim kû van gunehan
aciziya min hesin
û ev hesinên ji mayîna dirêj bi gazin in
ditengijin, yê min jî
bi demê re zingar digirin destên min
zanim êdî bi kêrî gulê nayên destên min

nêrgiza li defterê bişkivî
yehya omerî