Öğretmen Kalbi

Bayırüstü Köyün'nün okulu açıldı açılalı dört gün olmuştu. Okul, köyün güneyindeki küçücük bir tepeciğin üzerindeki düzlüğe kurulmuştu. Okulla köy arasında altmış metre kadar bir mesafe vardı.
Çocuklar öğlen yemeklerini yemiş, okula dönüyorlardı. Üçer beşer yola dizilmiş, şakalaşarak okula gidiyorlardı.
Satı kız ile annesi, toprak damlı evlerinin önündeydiler. Satı Kız da okula gitmek için can atıyordu. Kendisini, okula giden kızların arasına katılmış olarak hayal ediyordu. Öyle dalmıştı ki, orada olduğunu bile unutuvermişti sanki. Annesi onun hayallere daldığını anladı. Tatlı bir sesle: