Öteki

Petruşka, kibar ve zengin evlerde uşakların giydikleri resmi elbiseyi giydi, hımbılca bir
sırıtmayla efendisinin odasına girdi. Kılığı son derece acayipti. Sırtındaki eskice yeşil kaput, en aşağı
bir arşın daha boylu birisine göreydi. Kol ve yakalardaki şeritler, solmuş, kararmıştı. Elinde tuttuğu
yeşil tüylü şapkanın kenarı da aynı şeritle çevriliydi. Belinde, deriden bir kılıfın içinde, uşaklara
mahsus kasatura vardı. Daima sallapati gezen Petruşka'nın, bu resmi kıyafete aldırmadan yalınayak
olduğunu da eklersek, portresini tamamlamış oluruz.