Piraye _{Kalbimin Kızıl Saçlı Bacısı}

Birbirlerini çok seven, ama kavuşamayan, aşkları karşılıklı yazdıkları mektuplarla süren, sonu ayrılıkla biten bir yaşam Bir yanda hayatının en büyük aşkına tutulmuş bir kadın, öte yanda polislerle, tuzaklarla ve kadınlarla çevrilmiş bir erkek. Onlar şiiri paylaştılar, bir büyük aşkı, acıları, hasretleri, umutları Nazım hiçbir kadına Piraye kadar güvenmedi, ona duyduğu sevgiyi başka bir kadında bulamadı. Şiirlere ve mektuplara döktüğü aşkı, sevginin başyapıtı oldu. Nazımın yalnız Pirayesi yoktu, bir de inançları vardı. O inanç ikisinin arasına kara bir duvar gibi dikildi, ikisini de hırpaladı, tüketti, ayırdı. Sevgi narindir, kırılgandır, bu yüzden yetmedi, çünkü egemen güçler ikisini ayırmaya kararlıydılar. Direndiler ama kaybettiler. Nazım yok olmamak için kaçtı ve kızıl saçlı bacısını terk etmek zorunda kaldı. Nazımı ortadan kaldıramadılar ama aşkını bitirdiler; ikisinin dirençle sürdürdüğü savaşta, kaybeden Piraye oldu. Piraye yalnız Nazımı sevdi, ama en büyük acıyı da onunla tattı. Nazım ve Piraye aşkının ilk kez yazılan bu romanı, efsane haline gelmiş iki insanın umutsuz aşklarını, kıskançlıklarını, 1940-50 ve 60lı yılların Türkiyesini anlatıyor.