Ruhların Karanlık Gecesinde

Çekirge ve bal yiyerek büyüdüm Aşkın kozalaklarını nefretin Çam ağacına adını ben verdim Sütünü içtim zamansız köklerinin Her şey akıyordu içine ve dışına İkiziydim benzersizliğin Kendine içkin dışsal bir evren Kutsal ağacı birleşmenin Gerçek bendim hüküm ben Ölü tanrılar düş çemberleri Yazıcısıydım yine dev Kalem bendim El ben