Rüzgarın Teninde Keman Sesleri

Her Şey Geçer Ne zaman tutunsam sabır sözcüğüne yüreğim Yakub'un evidir hüzünler kulübesi, tutsak edici çöl rüzgarları dolar içime; gözlerimin kuyusunda suskun güneş, nefeslenir çocukluğu saz benizli algın, kederlerle yamalı, uzanır sessizce ellerime çözer iplerini kanayan anıların; içyüzün uçsuz çölleridir dilin kum tepeleri, öfkeli fırtınasında sözcüklerin çıkar ayyuka, uzak yıldızlardan örtülür hatırası, ne zaman tutunsam sabır sözcüğüne onu hatırlarım muştu ağızlı, bir akarsu imgesi gözlerimde.