Samatya

Susarak konuşur karım benim, gözlerinden anlamlı kelimeler geçer. Yalnız saatlerimizde bir ben okurum. Durgun yaz akşamları gibidir tepkileri, hiçbir şey kıpırdamaz, sessizliğinde anlam gülleri açar, koklarım uzun uzun. kendini çeker, öyle uzaktan bakar, iki yanda elleri. Hem dünyasının içindesindir, hem kapıda bekleyen, ele vermez kendini. Çağıldayan sevgimiz yeraltı akıntıları gibi.