Şato

Şatoya kabul edilmeyen, köyde kendisine bir yer bulamayan ve yine de evine dönemeyen, istenmeyen kadastrocu K.´nin öyküsü, varoluşun doğası ile ilgili anlaşılmaz bir gerçekliği ortaya koyar gibidir. İdris Parry, giriş bölümünde bu büyük eserin kalbinde yatan çift yönlüğü - Bu Kafka için insanın süregelen koşuludur - göstermiştir. Kesinlik ve şüphe, ümit ve korku, mantık ve saçmalık, düzen ve kaos ikilemleri. Şato, sanki bitmiş gibi hissedilecek, bitmemiş bir romandır. Basit bir dille dünyanın labirentleri anlatılmış ve en garip fantazilerle en derin gerçek ortaya konmuştur. (Arka Kapak)