Sevgi Çiçekleri Köyü

Barış, hem anasız, hem de babasız bir çocuktu. Ona çok acımasız bir adam olan amcasıyla çok acımasız bir kadın olan yengesi bakıyordu. Çok sevdiği annesiyle babası trafik kazasında
ölmüştü. Hoşnut olduğu için değil, umarsız kaldığı için amcasıyla yengesinin yanında duruyordu. Kendine bakabilse bir gün bile durmazdı. Çünkü hem erinç içinde değildi, hem de mutlu olmayı özlüyordu. Dinginlik içinde ders çalışamadığı. arkadaşlarıyla istediği gibi oyun oynayamadığı için gece gündüz tedirgindi. Özlemini çektiği güzel günler için durmadan düş kuruyordu.