Sığacak Bir Yer _{Bir Psikiyatristin Kaleminden}

Benim başıma gelenler sırasında annem babam ne yapmıştı? Bütün köy ayağa kalkmış mıydı? Kavga kıyamet
kopmuş muydu? Ne tuhaf ki olayların üstü kapatıldıktan sonra o günlerde ardımda yaşananlar hakkında hiçbir
şey öğrenememiştim. Oysa komşunun tavuğu tarlasına girdi diye cinayetler işleniyordu bu memlekette. En
küçük anlaşmazlıkta soluğu jandarmada alan insanlardı bunlar. Ne olmuştu? Nasıl olmuştu? Bu kadar kolay mı
vazgeçmişlerdi benden. Ninemin diktiği bezden bebek param parça olmuştu da ondan tek yadigâr diye
yıllarca parçalarını atmaya kıyamamıştım ben. Ninemin elleri, ninemin gözleri değmiş diye solmuş, yırtılmış
pazenine baktıkça ağlamış, atamamıştım. Önce sevdiğimin ölmüş canını sarar gibi sarıp sarmalayıp bir beze
sonra da bir torbaya koyup evde kuytu bir yerde saklamıştım. Bebeğim saklı mıdır hâlâ baba evinde
bilmiyorum. Ama annem babam koca evde beni saklayacak bir kuytu bulamamışlardı.