Sükut-U Vaveyla

Şimdi kıvrılıp bir kitabın içine, hayatın kargaşasından
kaçacağım düşler ülkesine. Bağ, bahçem, kır atım olur.
Yollarımın kenarlarında papatyalarım, gelinciklerim
olur. Bir kız çocuğu kırlarda koşar neşeyle, 'kırmızı
başlıklı kız' masalında ki kurt hep masallarda kalır.
Kırılmaz ağaçlarımın dalları, kuşlarım bir avcının
kurşununa kurban gitmez. Yaralı ceylanın yaraları
sarılır. Anaların ağıtları yerine sevda türküleri çalar
ozanlar, âşıklar atışır, nazenin Ayşe'ler, yiğit
Mehmet'ler safiyane bakışır, sevdanın temizi yüreğe
yakışır. Merhamet sofralarında sevgi ikram edilir,
muhabbet kadehlerinden huzur yudum yudum içilir.
Şimdi kaçacağım sadık dinleyicim, ses etmez, gönül
incitmez dostların mekânına...
Yürek yaraları vardır zaman geçtikçe daha bir
derinleşir. Zaman olur kelimeler yorgun düşer de dil
susar onun yerine gönül konuşur. Bilir ki halimiz bir
lisandır söyleyemediklerini de söyler. Ve sükûtun
dehlizlerinde kaybolur insan