Sünnet Anlayışı Nasıl Şekillendi ? (1. Cilt) _{Sahabe, Tâbiîn, Tebe-i Tâbiîn Dönemi}

Kuranda Yüce Rabbimiz pek çok âyette kullarından Sevgili Rasûlünü örnek almalarını istemiştir. Bu âyetlerden birisi şudur: Andolsun ki, Allahın rahmetini ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allahı çokca zikredenler için Allahın Rasûlünde size güzel bir numune (örnek) vardır. Rasûlullahın örnekliğine sünnet denilmiştir. Ancak Sahabîlerden itibaren sünnet, farklı algılanmaya başlamıştır. Hz. Ömer, Hz. Abdullah ibni Mesud, Hz. Âişe gibi Sahabîler, Rasûlullahın söz ve fiillerine içtihadî, diğer ifâdeyle gayeci yaklaşırlarken; Hz. Abdullah bin Ömer, Hz. Ebû Hureyre gibi Sahabîler, Onun söz ve fiillerine şekilci yaklaşmışlardır. Bu anlayış, Sahabîlerin talebeleri olan Tâbiîn döneminde de devam etmiş, bu dönem insanlarından bâzıları Rasûlullahın söz ve fiillerini değişen şartlara göre yorumlarlarken; bâzıları da onun söz ve fiillerini olduğu gibi kendi zamanlarına taşımışlardır. Sonuçta rey ehli ve hadis ehli denilen bu iki grup, sünneti anlama konusunda birbirleriyle kıyasıya bir mücadeleye girişmişlerdir. İşte bu kitapta, hem sünnete uymanın önemini, hem de sünnetin şekillenmesi noktasında Sahabe ve Tâbiîn dönemlerinde yaşanan bu mücadeleyi ve seyrini okuyacaksınız.