Tersi Yüzü

Ben genellikle "Hayır!" diyen bir yazarı. Ağzımdan ya da kalemimden doksan dokuz kez "Hayır" çıkarsa, ancak bir kez "Evet" çıkar. Önyargılara, kör inançlara, basmakalıp düşüncelere, sığlıklara, sıradanlıklara, müritliğe ve şeyhliğe, bütü dokunulmazlıklara "Hayır!". Ama ölüme karşın güneşin her sabah doğduğunu ve hayatın güzel olduğunu hiçbir zaman unutmadan; karamsarlığa, kötümserliğe, umutsuzluğa kapılmadan "Hayır!" Ama "Adalet'e ve "Adil Olmak"a gözü kapalı "Evet!" Demokrasi ve insan haklarını savunarak içeren ve içererek savunan Adalet'e "Evet!" O, elinde terazi tutan, gözleri bağlı genç kadına aşığmı ben! Herkes için "Adalet" aradığım ve onu savunduğum için, edebiyat ve şiirden zaman çalmak pahasına, gazete yazarı oldum. Benim de bir görünmez terazim var, bir kefesinde edebiyat, şiir ve sanatın estetiği, öteki kefede adaletin ve gazete yazılarıyla adaleti arayan yazarın etiği.