Varoluşçuluk

Şurası kesin ki, etnik-olan ile estetik-olan arasındaki seçimi, akılsal temelin ortadan kaldırılması dışında kant'ın ödev ile eğilim arasındaki seçiminin bir kopyası olarak görebilirz. Ve daha genel olarak, Kierkegaard'ın bireyi, Cogito'suz Cartesian "Ben"i andırır. Bu benzerlik, Sartre'ın miras aldığı, Husserl'in açık Cartesianismi tarafından pekiştirilir. Sartreci insan, akılsal ilk ilkelerin yerine kritersiz seçimlerin geçirilmesi koşuluyla, bilgi teorisinde Cartesian insandır ve ethikinde Kantçı insandır. Evrenin akılsallığını garanti altına alacak hiçbir Tanrı veya doğa yoktur; ve yine aynı şekilde, sahibolduğumuz bilgiyi ve ona sahibolma tarzımızı anlaşılır kılmak için zorunlu olan toplumsal olarak yerleşik ve kabul edilen kriterlerin yapayalnız epistemolojik kahramanının mirasçısıdır.