Vur Emri

Vur Emri Bir haber dolaşır semada pul pul; Kılınçlar bilensin, akın var Çin'e Yiğitler at sürer düşman içine; Tarihe hükmeden bir ses duyulur; -Vur, TÜRKLÜK aşkına vur! Emreder bir başbuğ, sade ve vakur; Yüklenir bir ülke oymak ve avul. Sel olur ordular, batıya akar, Uçar elden ele bozkurtlu bayraklar; -Vur, BAYRAK aşkına vur! Karışır top sesi, nal sesi, davul... Çağdan çağa çığır açar gemiler. Bir hakan atını denize sürer Ve der ki: "Yıkılsın Bizans'ı koruyan sur" -Vur, FETİH aşkına vur! Parçalanmak istenir bir ülke, Anadolu'dur: Şahlanır bir anda bin yıllık hınçlar; Eser poyraz gibi eğri kılınçlar, Kütahya düzünde kelle savrulur... -Vur, TOPRAK aşkına vur! Ya... İşte tarihin böyledir oğul! Geçmişten hız alsın geleceğin de. Göster Türklüğünü tunç bileğinle Bu ırka, bu dine ve bu bayrağa Sataşmak isterse herhangi gavur: -Vur, ALLAH aşkına vur! (İç Kapak)