Yalnızlıktan Devren Kiralık

"Yalnızlık mı'.. Oysa, ben yalnız olmaya gençlikten alışkınım ya!.. Balkon kapısı açıktı. Tül perde arada bir kıpırdıyor, gecenin serinliği içeriye doluyordu. Sessizliği de... Sessizliği ürkütmekten titizlikle kaçındım. Öksürmekten bile korkar oldum. Ve.. belirli bir şeyi dert edinmeden, uzun süre öylece düşünüp durmayı başardım. Gerçekte, bilinçli olarak da yapmadım bunu, kendiliğinden öyle oldu. Sonra sabah oldu. Dışarının ağartısı, "Ben geldiim!.." dedi. İyice serinlik oldu. Perde daha çok kıpırdar oldu. Karga sesleri duyuldu." Birbirinin devamı niteliğinde olan ´Yalnızlıktan Devren Kiralık´ ve ´Bana Sen Söyle´ romanlarını isterseniz yazılış sırasıyla; önce ´Yalnızlıktan Devren Kiralık´ı sonra ´Bana Sen Söyle´yi okuyun. İsterseniz farklı bir okumayla önce ´Bana Sen Söyle´ ile başlayın. Tercihiniz ne olursa olsun sizi farklı bir yolculuk bekliyor. (Tanıtım Bülteni´nden)