Yanılgılar Evi

(...) Salkım saçak bir aşk ile Söze can veren dengbêjdi Filit Murat kıyısında, Bingölde. Ne natür bir sesti Bu postmodern çağda Tekno gürültüden uzak, azade nefes Konuşurdu Doğunun yorgun diliyle. Kırağılar vardı saçlarında beliren Pembe bir güz sabahında Acılardan armağan. Dudaklarında karanfil kokularıyla Susardı öyle dağlarca Kaçak cigarasında bir içimlik zaman Yıldız düşerdi göğün taraçasından Kalbinin avuçlarına.