Yaz

bir yaprağın ilk dokunuşunu suya yırtılan ağzımın ipi kopan uçurtmasını cebimde taşıdığım o küçük limanı yakamda taze gül acemiliği ile binip hayal geminin mavisine gecenin boynunu yontan kentin kıyısını serin ve ıslak rahmine düşen cenini yazı kuşu yaban taşı sözcüklerin mürekkebini gittim sonra suları ödünç alıp adını fısıldayan ağacın gölgesine seslerinin kadifesinde kâğıt helva inceliği taşıyan çocukları yıllanmış masanın epriyen ayağını ayrı zamanları birleştiren kitapların dipnotunu bir günün kendine uzamasını çimenler arasında yükselen duvarı yıkılan tersyüz edilmiş yüzünü ürkek ürkek bakışlarıyla birbirine kanatlanan kuşları geldim sonra suları ödünç alıp içine düşen ilk yaprağın adını fısıldayan sesine