Yittiğim Ülkem

İçinde kendimi gezdirdiğim şiirlerinizden bıktım Özgürlüğün görkemine kuş çizen yaralı ellerimden İnsan insana ateşkesti hani / sisinizde tüneklere vurdu kuşlarım Bildirmediniz... barutlu gözlerin fahişeliğinde. Kaçtım çıralar kuşanırken derim Yaratanın arandığı kahpe kentlerin Savruk insan küllerinden kurduğu ışıklı tapınaklarından. Kibrit miydi tanrılarınız sizin de. (Arka Kapak)