Yukardaki Çukurlar

Uykusu ikiye bölündü. Yatağın içinde bir yandan öbür yana döndü durdu. Bir türlü uyuyamıyordu. Kafası karma karışık, düşüncelerini birbirine bağlayamıyordu. Kalbinde bir sızı, bir kararsızlık vardır. Bir red, bir evet arasında bocalıyordu. Düşüncelerinden kaçmak istiyordu ama, onları inkar etmek, görmemek elinde değildi. "Keşke" dedi, "keşke bilmeseydim. Bilmemek, bilmekten daha mutluluk verici." Gözleri donuk, karanlığın içinde ak bir yazı okur gibi kendi içinin notlarını okudu.